O metodzie

Funkcjonalna Indywidualna Terapia Skolioz (FITS) rozwija się od 2004 roku. Autorzy metody, dr n. med. Marianna Białek oraz mgr Andrzej M’hango, stworzyli ją bazując na doświadczeniu pracy z dziećmi z wadami postawy, skoliozami i chorobą Scheuermanna.

Techniki pracy w tej metodzie, to efekt wyboru najbardziej skutecznych sposobów postępowania z różnych metod w szczególności: terapii manualnej, osteopatii i PNF, zaadoptowanych do pracy z dziećmi, a także technik opracowanych przez samych autorów. Na bazie wieloletnich doświadczeń i obserwacji autorzy zaproponowali spójną i skuteczną koncepcję, która jako jedna z 7 metod na świecie uzyskała rekomendację Society on Scoliosis Orthopaedic and Rehabilitation Treatment – SOSORT. 

Metoda FITS – dla kogo?

• dla osób ze skrzywieniami kręgosłupa,
• stwierdzonymi skoliozami,
• wadami postawy ciała,
• dla osób garbiących się,
• jako wspomaganie w leczeniu gorsetowym skolioz,
• korekcja wad postawy po operacjach,
• choroba Scheuermana.

Najważniejsze zalety metody FITS

1. Indywidualne podejście.
2. Zwiększenie świadomości własnego ciała.
3. Połączenie samodzielnej, świadomej korekcji dziecka z kontrolą i poprawą ustawienia poprzez ręce terapeuty.
4. W razie potrzeby włącza się manualne techniki powięziowo-mięśniowe czyli np. opracowanie masażem mięśni przykurczonych, utrudniających wykonanie korekcji postawy.
5. Zwrócenie uwagi dziecka i rodziców na konsekwencje wad postawy i skoliozy.
6. Włączenie do terapii ćwiczeń oddechowych, powodujących poprawę toru oddychania, który często jest zaburzony przy skoliozach i wadach postawy.
7. Budowanie, wzmacnianie i stabilizacja korekcji wady.
8. Nauka i profilaktyka utrzymywania prawidłowej postawy na co dzień.

Cele terapii FITS

Cele terapii ustala się indywidualnie w zależności od skoliozy, jej kąta skrzywienia, wyniku badania klinicznego pacjenta i oceny jakości funkcjonowania w życiu codziennym.

Celem może być:

• zmniejszenie kąta skrzywienia;
• stabilizacja aktualnej skoliozy, która dotąd się pogłębiała;
• poprawa stanu klinicznego (funkcji oddechowej, postawy i ruchowej) u pacjenta z dużym kątem skrzywienia, którego rodzice z różnych przyczyn nie godzą się na operację;
• przygotowanie do zabiegu operacyjnego, czyli uelastycznienie skoliozy;
• dojście do sprawności po operacji skoliozy;

Etapy terapii metodą FITS

I etap – standardowe badanie ortopedyczne oraz badanie w koncepcji Metody FITS. Czyli szczegółowa diagnostyka przygotowująca do terapii.

II etap – opracowanie mięśni, powięzi, więzadeł i stawów ograniczających wykonanie korekcji– praca z terapeutą i własna dziecka, lub z rodzicem.

III etap – budowanie, stabilizacja i utrwalenie nowej postawy w róznych pozycjach. Nauka przyjmowania właściwej postawy, prawidłowego napięcia odpowiednich mięśni oraz cenne wskazówki do zapobiegania pogorszaniu się wady.

Skuteczność metody

Rekomendacja SOSORT nie jest bezpodstawna. Liczni pacjenci, którzy przeszli terapię FITS są żywym dowodem skuteczności. Autorzy przeprowadzili i zaprezentowali na konferencjach wiele wyników badań, które potwierdzają bardzo pozytywne efekty terapii. W wielu przypadkach udaje się skorygować nieprawidłowe krzywizny lub uzyskać zahamowanie silnie progresującego skrzywienia.

Przypadek z naszej praktyki

Chłopiec, 10 lat po upadku podczas treningu piłki nożnej. Po incydencie rodzice zauważyli skrzywienie kręgosłupa oraz różnicę w ustawieniu barków.

Po szczegółowej diagnozie problemu okazało się, że pacjent ma skoliozę funkcjonalną, czyli spowodowaną nieprawidłowym napięciem struktur mięśniowo-powięziowych. Przyczyną tej skoliozy było zablokowanie stawów krzyżowo-biodrowych oraz napięcie mięśnia gruszkowatego. Uderzenie w pośladek podczas upadku spowodowało napięcie tych struktur, które „ściągały” kręgosłup i powodowały skrzywienie.

Terapia polegała na odblokowaniu i mobilizacji stawów krzyżowo-biodrowych oraz rozluźnieniu mięśnia gruszkowatego zlokalizowanego w okolicy pośladka.

Masaż to zabieg fizjoterapeutyczny polegający na użyciu dotyku i ucisku w celu rozluźnienia spiętych mięśni i powięzi, poprawy ukrwienia i odprowadzania z tkanek produktów przemiany materii. Masaż zaczęto stosować już w starożytności, jako naturalny i instynktowny środek leczniczy.

Przebieg masażu, techniki i kierunki dobiera się w zależności od wybranego celu. Wśród technik wyróżnia się: głaskanie, ugniatanie, rozcieranie, oklepywanie, wibracje, kompresję ischemiczną, rozluźnianie pozycyjne i wiele innych. Masaż oddziałując na skórę, tkankę podskórną, mięśnie i powięzi odruchowo powoduje reakcje układu nerwowego, np. wyciszenie stanu stresu lub pobudzenie do działania.

Biomechanicznie oddziałuje również na układ kostny i krążki międzykręgowe, wywołuje odciążenie i rozluźnienie tych struktur. Masaż poprawia elastyczność skóry oraz normalizuje napięcie mięśniowe.

Właściwe wykonanie masażu wymaga przygotowania z zakresu anatomii i fizjologii oraz doświadczenia w wyczuwaniu rozmaitych odmian napięcia w ciele. Masaż jest jedną z najbardziej znanych i docenianych form odnowy biologicznej stosowanej w medycynie, sporcie, rekreacji oraz pielęgnacji.

jakim celu warto zastosować masaż?

Masaż może mieć cele lecznicze oraz profilaktyczne. Typowo lecznicze działanie mają takie zabiegi jak masaż leczniczy, tkanek głębokich, powięziowy, terapia punktów spustowych, masaż segmentarny, tensegracyjny czy funkcyjny. Również masaż relaksacyjny i klasyczny mogą działać terapeutycznie w jednostkach chorobowych, w których przyczyną lub czynnikiem nasilającym jest napięcie psychiczne.

Warto też skorzystać z masażu zanim dojdzie do dolegliwości i uszkodzeń. Masaż sportowy czy masaż biurowy, a także regularny masaż całego ciała, zapobiegają kumulowaniu się w ciele nadmiernych napięć mięśniowych związanych z przeciążeniami w sporcie lub stresem i długotrwałym przyjmowaniem wymuszonych pozycji, jak to się dzieje w pracy siedzącej.

Leczniczo zaleca się masaż w takich jednostkach jak:

• zespoły bólowe
• zwyrodnienia
• dyskopatie
• powikłania po urazach
• postępowanie po operacji w szczególności w terapii blizny
• choroby reumatyczne
• nerwobóle
• kręcz szyi
• po długim okresie unieruchomienia
• obrzęki limfatyczne
• stany po usunięciu węzłów chłonnych

Relaksacyjnie i regeneracyjnie:

• Stres
• Praca siedząca
• Odchudzanie
• W procesie treningowym
• Ciąża

Pobudzająco:

• W sporcie przed zawodami

Kiedy należy zastosować szczególną ostrożność przy wykonywaniu masażu lub zrezygnować z zabiegu?

Przeciwwskazania:

• Gorączka
• Ostre stany zapalne
• Zakażenia bakteryjne
• Choroby i podrażnienia skóry
• Rany i otarcia na skórze
• Duże żylaki, zapalenia, zakrzepy żył

Wskazany drenaż limfatyczny, niewskazany masaż klasyczny

• Pourazowe wylewy krwawe
• Obrzęk stawu po skręceniu
• Bezpośrednio po naderwaniach, urazach mięśni, ścięgien, więzadeł i torebki stawowej. – drenaż odpływów

Vivo Fizjoterapia oferuje takie formy masażu jak:

• masaż klasyczny
• masaż segmentarny
• drenaż limfatyczny
• masaż dla kobiet w ciąży
• masaż transegracyjny
• masaż sportowy
• masaż izometryczny
• masaż funkcyjny
• masaż mięśniowo-powięziowy
• masaż odchudzający
• masaż bańką chińską
• masaż relaksacyjny
• terapia punktów spustowych

Masaż klasyczny

Masaż klasyczny jest podstawą, na której opierają się inne formy masażu. Ma bardzo szerokie zastosowanie, od relaksującego po lecznicze w schorzeniach neurologicznych i ortopedycznych. Techniki masażu klasycznego są najczęściej wstępem do innych bardziej zaawansowanych technik masażu i procedur terapii manualnej. Masaż klasyczny poprawia ukrwienie skóry, mięśni i powięzi, wspomaga proces odprowadzania produktów przemiany materii co w konsekwencji prowadzi do regeneracji i wyleczenia tkanek. Masaż klasyczny może być całościowy bądź częściowy. Wykonywany jest w różnych pozycjach. Do masażu używa się oliwki lub maści, która dzięki zawartym substancjom może mieć dodatkowe działanie na tkanki. Ruchy dłoni masażysty powinny być płynne i mieć cały czas kontakt ze skórą. W masażu klasycznym wykorzystuje się następujące techniki:

1. Głaskanie

Wyróżniamy dwa rodzaje głaskania: powierzchowne i głębokie. Powierzchowne ma na celu przyzwyczajenie ciała do dotyku masażysty natomiast głębokie wykonywane z większą siłą odpowiada za pobudzenie układu krążenia i usunięcie zrogowaciałego naskórka. Głaskanie wykonuje się całą powierzchnią dłoni, jest to technika, którą stosuje się również pomiędzy kolejnymi technikami.

2. Rozcieranie

Rozcieranie ma ogromną wartość leczniczą. Jest to technika docierająca do tkanki łącznej, struktur okołostawowych, ścięgien i powięzi. Polega na wykonywaniu ruchów kolistych lub spiralnych, w wyniku których tkanka masowana zostaje przesunięta, rozciągnięta i roztarta. Rozcieranie wpływa na usuwanie produktów przemiany materii i rozluźnienie mięśni.

3. Ugniatanie

Ugniatanie to technika wykonywana z przyłożeniem dużej siły, oddziałuje w szczególności na tkankę mięśniową. Polega na chwytaniu oraz   odciąganiu mięśni od tkanki kostnej, a następnie przetoczeniu mięśni wzdłuż ich przebiegu. Ugniatanie stosuje się w celu intensywnego pobudzenia
i uelastycznienia mięśni. Ugniatanie dzięki efektywnemu przekrwieniu przywraca sprawność zmęczonym mięśniom oraz likwiduje i zapobiega przeciążeniom mięśni.

4. Wyciskanie

Wyciskanie jest techniką stosowaną często w masażu sportowym oraz w drenażu limfatycznym. Polega na wykonywaniu ruchu o jednakowym nasileniu po całym masowanym odcinku. Stosuje się ją po ugniataniu w celu przemieszczenia płynów ustrojowych w kierunku dosercowym. Wyciskanie wpływa na usprawnienie układu krążenia.

5.Oklepywanie

Oklepywanie polega na szybkim, energicznym uderzaniu tkanki masowanej (poprzecznie do mięśni), przy czym istotne jest, by kontakt dłoni masażysty ze skórą pacjenta był jak najkrótszy. Oklepywanie intensywnie pobudza mięśnie, poprawia krążenie. W zależności od siły oddziaływania, oklepywanie może działać pobudzająco lub uspokajająco na tkankę nerwową.

6. Wibracja

Wibracja jest techniką wykonywaną ręcznie lub przy wykorzystaniu aparatu wibracyjnego, polegającą na przekazywaniu tkankom drgań.

7. Wstrząsanie

Wstrząsanie wykonuje się w rozluźnieniu układając ręce na danym mięśniu i potrząsając nim przesuwa się ręce w górę i dół. Celem wstrząsania jest równomierne rozprzestrzenienie się płynu międzytkankowego.

Masaż Segmentarny

W masażu segmentarnym wykorzystuje się połączenia nerwowe. W zależności od miejsca na ciele lub narządu wewnętrznego, który ma zostać poddany zabiegowi, masuje się daną okolicę przykręgosłupową. Masaż na danym poziomie kręgosłupa nie działa tylko miejscowo, ale poprzez połączenie nerwowe wpływa na inne miejsca na ciele, które unerwione są z tego samego poziomu.

Przez oddziaływanie na skórę i mięśnie powiązane z danym segmentem wywołuje się pozytywny efekt w postaci rozluźnienia i poprawy ukrwienia w innych, niedostępnych strukturach unerwionych z tego samego segmentu. Badania potwierdzają jego skuteczność jako terapii wspomagającej w zaburzeniach narządów wewnętrznych, układu krążenia, kręgosłupa i stawów oraz układu nerwowego.

Drenaż limfatyczny

Drenaż usprawnia krążenie, a dokładniej przepływ chłonki-limfy w układzie limfatycznym. Chłonka jest odpowiedzialna za transport limfocytów, czyli krwinek białych odpowiedzialnych za odporność organizmu. Drenaż limfatyczny likwiduje obrzęki, wysięki lub zmiany skórne wynikające z zaburzeń przepływu chłonki. Limfę podczas drenażu przemieszcza się się z najmniejszych naczyń limfatycznych do coraz większych usuwając w ten sposób zatory. Uzupełnieniem terapii przeciwobrzękowej jest zastosowanie metody kinesiotapingu i ćwiczeń.

Masaż dla kobiet w ciąży

Masaż kobiet w ciąży relaksuje, wzmacnia oraz łagodzi. Powinmi go wykonywać tylko i wyłącznie profesjonalni masażyści, przygotowani w teorii i praktyce do pracy z kobietami w ciąży. Bezpieczeństwo stosowania tego zabiegu w przypadku każdej ciężarnej kobiety należy skonsultować z lekarzem ginekologiem prowadzącym ciążę. Masaż kobiet ciężarnych odbywać się może w trzech ułożeniach: w pozycji leżącej: na boku i na plecach (z podparciem) oraz na siedząco. Opracowane są wówczas powłoki brzuszne, plecy, pośladki, ręce, nogi, kark, szyja, barki oraz twarz.

Masaż ma wiele pozytywnych skutków: uspokaja i wycisza, zmniejsza napięcie mięśniowe, poprawia wygląd i elastyczność skóry, zapobiega tworzeniu się rozstępów skórnych, uśmierza ból, łagodzi obrzęki i opuchlizny, poprawia samopoczucie, usprawnia krążenie, dotlenia i regeneruje, przystosowuje ciało do akcji porodowej, usprawnia proces powrotu macicy do rozmiarów sprzed ciąży.

Masaż tensegracyjny

Masaż polega na wyrównaniu napięcia spoczynkowego tkanek zmienionych chorobowo. Zabieg zaczyna się od badania palpacyjnego w ściśle określonych punktach. Dzięki diagnostyce palpacyjnej można zaplanować prawidłowo indywidualny masaż dostosowany do problemu danego pacjenta. Sam termin tensegracja oznacza przenoszenie napięć. W odniesieniu do ciała człowieka, chodzi o napięcia przenoszone przez układ mięśniowo-powięziowy. W praktyce brane jest pod uwagę działanie napięcia struktur odległych od miejsca bólu. Rozluźnienie tych miejsc przynosi lepszy i szybszy efekt leczniczy.

Masaż sportowy

Rodzaj i intensywność masażu dobierane są w zależności od okresu treningowego. Masaż pomaga w regeneracji mięśni, stawów oraz szczególnie przeciążanych partii ciała. Przygotowuje do wysiłku fizycznego. Poprawia elastyczność włókien mięśniowych i przyśpiesza odnowę biologiczną organizmu po wysiłku fizycznym.

Masaż funkcyjny

To masaż mięśnia oraz innych okolicznych tkanek miękkich podłużnie w stosunku do ich przebiegu w połączeniu z ruchem w stawie. Stosuje się go zarówno w przypadku dysfunkcji mięśnia jak i stawu. Podczas tego masażu mięsień wraz z okolicznymi tkankami jest ugniatany oraz rozciągany. Masaż ten zmniejsza tkliwość tkanek miękkich, powoduje ich rozluźnienie oraz w zależności od siły docisku poprawia wzajemne przemieszczanie się przylegających do siebie warstw tkanek.

Masaż odchudzający

Intensywny zabieg pomagający uzyskać szczupłą sylwetkę. Pomaga zredukować zmagazynowane lipidy, jednocześnie zapobiegając powstawaniu nowych. Uelastycznia tkanki i usprawnia krążenie.

Wyszczuplająco-antycellulitowy masaż bańką chińską

Jedna z najskuteczniejszych metod walki z cellulitem. Możliwość regulacji siły zassania bańki pozwala na dostosowanie intensywności masażu do potrzeb. Intensywne przekrwienie i spalanie tkanki tłuszczowej wyraźnie wpływa na wygląd ciała. Pozostawia skórę jędrną i sprężystą.

Masaż relaksacyjny

Celem masażu jest rozładowanie napięć, codziennych stresów i odzyskanie równowagi psychicznej. Działając przez specjalne receptory na powierzchni ciała docieramy do układu wegetatywnego sterującego reakcją na stres i odprężeniem. Przewlekły stres powoduje liczne negatywne zmiany w organizmie. Aby sprawnie działać i podejmować wyzwania codzienności, nie ryzykując przy tym zdrowiem warto regularnie obniżać poziom stresu m.in. przez masaż relaksacyjny. Kojący wpływ technik relaksacyjnego masażu na naszą psychikę jest powszechnie znany. Dzięki działaniu antystresowemu uwalnia od stałego napięcia, bezsenności i wpływa na poziomy hormonów zapobiegając skutkom przewlekłego stresu.

Masaż mięśniowo-powięziowy

Masaż mięśniowo-powięziowy, nazywany jest również głębokim. Jest to praca z warstwami tkanek w celu ich rozluźnienia, wydłużenia oraz uwolnienia zbędnych napięć daje szerokie możliwości zastosowania i nadzwyczajne rezultaty już po pierwszym zabiegu. Do masażu mięśniowo-powięziowego używa się łokci lub kostek, co zwiększa głębokość docierania oraz usprawnia dokładność zabiegu.

Terapia punktów spustowych

Jest techniką która wykorzystuje różne formy ucisku i ruchów w różnych kierunkach we wrażliwych miejscach w tkance mięśniowej. Celem terapii jest uwolnienie od bólu i poprawa zaburzonych wzorców ruchowych. Terapia punktów spustowych czasem jest też nazywana terapią mięśniowo- powięziową. Punkt spustowy (ang. trigger point) to przebodźcowana, silnie podrażniona okolica w obrębie mięśni szkieletowych lub powięzi mięśniowych, skóry, więzadeł, okostnej. Podczas ucisku jest bardzo bolesny, powoduje ból promieniujący. W stymulacji punktów spustowych wyróżnia się wiele technik, których celem jest rozluźnienie tego punktu.

Suche igłowanie (dry needling) jest jedną z nowatorskich metod fizjoterapii, polega na nakłuwaniu miejsc na ciele, pod którymi znajdują się mięśniowo-powięziowe punktóy spustowe. Steinbroker w 1944 r., a później Travell w 1968 r. w swoich badaniach na temat działania leków wstrzykiwanych w punkty spustowe, zauważyli że efekt przeciwbólowy nie zależy od leku, tylko od samego nakłucia igłą. Stąd powstała metoda suchego igłowania ciesząca się dużą skutecznością. Igłoterapii nie należy utożsamiać z akupunkturą, ponieważ łączy je tylko rodzaj stosowanej igły.

Punkty spustowe mogą stworzyć się na przebiegu mięśnia lub na powięzi która go otacza. Główną przyczyną powstania punktów spustowych jest przeciążenie mięśni, stawów oraz stres który powoduje nadmierne napięcie mięśni. Dodatkowo na obecność punktów wpływają przebyte urazy, operacje, napięcie emocjonalne, obrzęki, niedokrwienie oraz kontuzje sportowe. Punkty spustowe dają również bóle rzutowane, czyli np. punkt w obrębie karku może powodować bóle głowy.

Na czym polega zabieg?

Do zabiegu wykorzystuje się cienkie, akupunkturowe igły o długości średnio 3- 5 cm. Igły są sterylne oraz jednorazowe, terapeuta dezynfekuje wcześniej okolicę zabiegową i wykonuje zabieg w ochronnych rękawiczkach. Po wyszukaniu bolesnego punktu oraz przygotowaniu tego miejsca terapeuta przykłada igłę w prowadnicy do ciała i jednym krótkim ruchem wbija igłę w tkanki. Po uzyskaniu rozluźnienia punktu terapeuta wyjmuje igłę. Jeśli w trakcie zabiegu pacjent poczuje zbyt dużą bolesność, piekący ból lub dyskomfort w każdej chwili można przerwać zabieg.

Czy suche igłowanie jest bezbolesne i bezpieczne?

Wkłucie igły jest praktycznie nieodczuwalne, natomiast jeśli terapeuta trafi w punkt spustowy, można odczuć chwilowe ukłucie oraz mimowolną reakcję drżeniową mięśnia, która może być odebrana jako nieprzyjemna.

Metoda jest bezpieczna, jeśli wykonywana jest przez wykwalifikowanego terapeutę. Specjalista dzięki dobrej znajomości anatomii, potrafi unikać miejsc, które nie powinny być nakłute. Po zabiegu w miejscu ukłucia mogą się pojawić reakcje pozabiegowe takie jak siniaki, przeczulica lub ból okolicy zabiegowej. Jest to niegrożna, typowa reakcja pozabiegowa, która mija w ciągu kilku dni. 

Kiedy warto zastosować suche igłowanie?

• Przeciążenie mięśni,
• Stres,
• Zbyt duże napięcie mięśni,
• Zwyrodnienia mięśni, ścięgien,
• Napięciowe bóle głowy,
• Bóle pochodzące z tkanki bliznowatej.

Kiedy nie należy lub należy stosować igłoterapię suchą z zachowaniem środków ostrożności?

• Gorączka, ostre infekcje,
• Świeże urazy,
• Zaburzenia krzepliwości krwi,
• Obrzęk limfatyczny,
• Obniżona odporność,
• Ciąża,
• Pacjenci obciążeni psychiatrycznie,
• Choroby zakaźne.