• Ból w okolicy żuchwy, skroni, ból karku i szyi?

  • Częste bóle głowy, szumy w uszach?

  • Trzaski, trzeszczenia, klikania podczas otwierania ust? 

  • Zgrzytanie zębami, zaciskanie zębów?

  • Ból podczas żucia twardych pokarmów?

To tylko niektóre objawy dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego (SS-Ż, ang. temporo-mandibular joint - TMJ).

Dysfunkcja tego stawu niesie ze sobą pozornie niegroźne konsekwencje. Z czasem może jednak przysporzyć wielu problemów.

Poza typowymi problemami z gryzieniem z powodu zablokowanych stawów, czy też ścieraniem zębów w przypadku bruksizmu,

dysfunkcje te mogą się przyczyniać do poważnych bólów głowy oraz ograniczania ruchomości i bólu szyi, a w efekcie również całego kręgosłupa.

Dzieje się tak dlatego, że kompleksy mięśniowe żuchwy są ściśle połączone z rozmaitymi strukturami odcinka szyjnego.


 

Jak leczyć dysfunkcje stawu skroniowo-żuchwowego


 

Leczenie dentystyczne i ortodontyczne jest bardzo ważnym elementem kompleksowej terapii. W przypadku silnego stresu pomocny może być także psycholog.

Jednak nieprawidłowe napięcie mięśniowe może uniemożliwiać przywrócenie prawidłowej funkcji.

Dlatego istotnym elementem kompleksowego leczenia pacjentów z dysfunkcjami stawu skroniowo-żuchwowego jest

Zobacz więcej na temat OFERTY Vivo Fizjoterapia oraz CENNIK  naszych usług. Zapraszamy!


Co to jest obrzęk?


 Obrzęk (łac. oedema) – to nagromadzenie się płynu w przestrzeni międzytkankowej. Obrzęk może powstać wskutek zaburzonego krążenia w organizmie i powoduje:

  • uczucie ciężkości,
  • zmniejszenie zakresu ruchu
  • bóle związane z napięciem skóry, uciskiem mięśni i nerwów oraz niedokrwieniem tkanek. 

Obrzęki mogą wynikać z różnych przyczyn. Większość z nich związana jest

Zobacz więcej na temat OFERTY Vivo Fizjoterapia oraz CENNIKnaszych usług. Zapraszamy!


Fizykoterapia to leczenie rehabilitacyjne za pomocą bodźców fizykalnych takich jak ciepło, zimno, energia elektryczna, pole magnetyczne, fala ultradźwiękowa. Zabiegi fizykoterapeutyczne stymulują odnowę biologiczną komórek organizmu. Dzięki dostarczonej energii tkanki są lepiej ukrwione, utlenowane i odżywione, co w konsekwencji powoduje regenerację i wyleczenie. Zabiegi fizykoterapii zaleca się stosować w seriach po 10. Fizykoterapia dobrze sprawdza się w przypadku przeciążeń układu ruchu, urazów lub bólów przewlekłych. Fizykoterapia jest uzupełnieniem leczenia w terapii manualnej lub jako postępowanie wspomagające masaż lub ćwiczenia. Działanie fizykoterapii zostało potwierdzone wieloma badaniami klinicznymi.

Zobacz więcej na temat OFERTY Vivo Fizjoterapia oraz CENNIKnaszych usług. Zapraszamy!


Dla kogo terapia NDT-Bobath?

Metoda NDT-Bobath stosowana jest z powodzeniem do wspomagania rozwoju ruchowego u wcześniaków, niemowląt, dzieci z zaburzeniami neurologicznymi, genetycznymi i ortopedycznymi oraz prezentującymi opóźnienia rozwojowe.

Również dzieci zdrowe, z niewielkimi dysfunkcjami skorzystają, jeżeli ich rodzice skonsultują się z terapeutą Bobath i nauczą prawidłowej pielęgnacji dziecka.

Jakie są założenia i cele metody Bobath?

Metoda powstała w latach 40. XX wieku. Była następnie doskonalona równocześnie z nowymi osiągnięciami w zakresie medycyny, głównie w zakresie neurofizjologii, i obecnie stosuje się ją na całym świecie.

Głównym celem terapii jest zapewnienie dzieciom z zaburzonym rozwojem motorycznym jak najlepszych warunków do samodzielnego funkcjonowania w życiu społecznym, a dzieciom z niewielkimi deficytami ruchowymi pomaga w harmonijnym rozwoju psychomotorycznym i zapobieganiu wadom postawy.

Przyjęte w niej założenia i techniki usprawniania są przyjazne dzieciom. Terapeuta podczas zajęć ćwiczy całe ciało dziecka, a nie tylko porusza wybranymi kończynami. Praca z całym ciałem pozwala dynamicznie aktywizować niemowlę. Każdy ruch jest odpowiednio przygotowany i połączony z przemieszczaniem środka ciężkości i ciężaru ciała. Tempo, rodzaj i rytm ćwiczeń ustala się indywidualnie dla każdego dziecka.

Terapia metodą Bobath jest kontynuowana w warunkach domowych. Ćwiczenia można wykonywać podczas karmienia dziecka, zabiegów pielęgnacyjnych, noszenia na rękach czy podczas zabawy. Usprawnianie domowe według koncepcji NDT Bobath może być łatwo włączone w ich rozkład dnia. Nie zaburza interakcji matka−dziecko. Prawidłowo wykonywana pielęgnacja, noszenie dziecka czy zabawa z nim są naturalnym sposobem wspomagania rehabilitacji. Rodzice biorą udział w planowaniu i przebiegu terapii.

Jakie dzieci skorzystają najbardziej na terapii NDT-Bobath?

Terapia metodą NDT-Bobath kierowana jest do dzieci z:

  • obniżeniem lub wzmożeniem napięcia mięśniowego
  • asymetrią ułożeniową
  • opóźnieniem rozwoju psychoruchowego
  • problemami ortopedycznymi
  • porażeniem splotu barkowego
  • kręczem szyi
  • zaburzeniami karmienia, ssania, połykania.
  • uszkodzeniem OUN

Serdecznie zapraszamy do zapisów na konsultacje z prawidłowej pielęgnacji dzieci zdrowych, a także diagnostykę i terapię małych dzieci w przypadku zaburzeń rozwojowych. tel. 726 167 726

 

Zobacz więcej na temat OFERTY Vivo Fizjoterapia oraz CENNIK naszych usług.

 Zapraszamy! 

Zobacz więcej na temat OFERTY Vivo Fizjoterapia oraz CENNIKnaszych usług. Zapraszamy!


W terapii manualnej możemy rozróżnić terapię stawów (dotyczącą połączeń w obrębie kręgosłupa oraz stawów obwodowych) oraz terapię tkanek miękkich (powięzi, ścięgien, mięśni, więzadeł). Objaw bólu kręgosłupa, bólu biodra, bólu kolana, kostki, czy głowy to tylko sygnał. Należy zdiagnozować, czy ból ten pochodzi z tkanek miękkich, ze stawu, czy też ma inną przyczynę. W obu pierwszych przypadkach może pomóc terapia manualna

Terapia manualna stawów

Terapia miednicy wg Ackermanna

W terapii stawów stosuje się techniki oscylacji, mobilizacji i manipulacji wykonywanych rękami terapeuty. Mają one na celu przywrócenie pełnego ruchu w stawach oraz prawidłowego ustawienia. Terapia odbywa się na podstawie wywiadu i dokładnego badania ruchu czynnego i biernego w stawach. Analizuje się dolegliwości bólowe, zakres ruchu, jakość oraz ocenia się opór końcowy stawów i tkanek miękkich. Ocenia się także komponentę ślizgu stawowego, który jest niezbędny do uzyskania prawidłowego i pełnego zakresu ruchomości. Upośledzony ślizg stawowy powoduje ograniczenia ruchomości czynnej i biernej, a jego przywrócenie skutkuje znaczną poprawą zakresu ruchu. Może to dotyczyć bólu kolana, barku, ale także np. bólu głowy, która może reagować bólem na zaburzenia ruchomości stawów szyi, a w szczególności dwóch najwyższych kręgów szyjnych.

Przykład I: Pacjentka z dużym bólem głowy, który pojawił się rano po wstaniu z łóżka około południa skorzystała z zabiegu terapii manualnej. W efekcie kilkuminutowej mobilizacji retrakcyjnej ból głowy całkowicie ustąpił.

Przykład II: Pacjent z bólem kolana utrudniającym chodzenie i przysiad została poddany dwom zabiegom terapii manualnej. Diagnostyka wykazała nadmierne przesunięcie przednie kości podudzia względem uda. Powtarzany ślizg dogrzbietowy przywrócił prawidłowe ustawienie stawu zmniejszając znacznie ból. Ćwiczenia grup mięśniowych stabilizujących staw we właściwym położeniu utrwaliły efekt ograniczając nawroty dolegliwości.

Terapia manualna tkanek miękkich

Terapia manualna tkanek miękkich

W ramach terapii manualnej tkanek miękkich stosuje się różne techniki oddziaływania na punkty spustowe, mięśnie i powięzi, prowadzące do normalizacji napięcia, takie jak rozluźnianie pozycyjne Jonesa, kompresję ischemiczną, relaksację poizometryczną, terapię z ruchem. Dzięki temu tkanki skrócone i bolesne, będące w napięciu rozluźniają się i odzyskują prawidłowe ukrwienie, co eliminuje dolegliwości bólowe.

Przykład: jedna z pacjentek po skręceniu podudzia i okresie unieruchomienia z tego powodu stale miała obrzęk w okolicy kostek i powyżej połączony z odczuciem ciężkości nogi. Po przywróceniu prawidłowego napięcia powięzi podudzia i uruchomieniu manualnym odpływów w biodrze obrzęk się znacznie zmniejszył, a uczucie ciężkości ustąpiło (stwierdzenie pacjentki brzmiało: „mam 20 lat i 10 kilo mniej w nodze”).

Odczuwalna poprawa po terapii manualnej

Terapia skutkuje zmniejszeniem bólu, zwiększeniem zakresu ruchomości, poprawą biomechaniki ruchu i postawy ciała. Dzięki przywróceniu prawidłowego ustawienia stawów i prawidłowego napięcia tkanek miękkich ustępuje wiele dolegliwości, często można nawet uzyskać poprawę pracy narządów wewnętrznych, których prawidłowa funkcja może być zaburzona blokadą w obrębie stawów kręgosłupa i nadmiernym napięciem okolicznych tkanek

Wskazania: w jakich sytuacjach warto skorzystać z pomocy terapeuty manualnego?

  • Dyskopatie i zespoły bólowe kręgosłupa
  • Rwa kulszowa,
  • Rwa ramienna,
  • Mrowienia i drętwienia kończyn wynikające z problemów odkręgosłupowych,
  • Stany pourazowe po skręceniach, złamaniach, zwichnięciach – po okresie unieruchomienia w celu przywrócenia ruchomości stawów i powięzi
  • Stany po wypadkach komunikacyjnych – w szczególności uraz z bicza (typu „whiplash”)
  • Stany po zabiegach operacyjnych – w celu przywrócenia ruchomości blizny i prawidłowej biomechaniki ciała.
  • Stany bólu po ustąpieniu stanu zapalnego – stan zapalny powoduje „sklejanie” tkanek i często pozostawia ślady w postaci zwiększonego napięcia i sztywności tkanek, które były narażone na stan zapalny
  • Przeciążenia w pracy lub sporcie – podczas przeciążeń lub wielokrotnie powtarzanych ruchów powstają mikrouszkodzenia włókien mięśniowych. Jest to rodzaj urazu, który podobnie jak większy uraz może powodować ograniczenia ruchomości stawów i tkanek miękkich.
  • Nieokreślone dolegliwości, stany bólowe kręgosłupa i stawów obwodowych – należy spróbować fizjoterapii szczególnie wtedy, gdy diagnoza lekarska nie wskazuje przyczyny
  • Bóle głowy, zawroty głowy, szumy uszne – szczególnie podatne na terapię manualną są bóle o charakterze napięciowym, ale również w niektóre rodzaje migren
  • Bóle stawów skroniowo-żuchwowych
  • dolegliwości bólowe i ograniczenia ruchomości w obrębie stawów: barkowego, łokciowego, nadgarstkowego, palców,
  • Bóle barku, w tym zespół bolesnego barku, zamrożony bark, uszkodzenie stożka rotatorów, niestabilny staw barkowy,
  • Łokieć tenisisty, łokieć golfisty, zespół cieśni nadgarstka,
  • Przykurcze mięśniowe,
  • Dolegliwości bólowe i ograniczenia ruchomości w obrębie stawów: biodrowego, kolanowego, skokowego, palców,
  • Po zabiegach rekonstrukcji więzadeł stawu kolanowego,
  • Kolano biegacza,
  • Kolano skoczka,
  • Zespół pasma biodrowo-piszczelowego

              

Przeciwwskazania i utrudnienia w terapii manualnej

  • Osteoporoza i stany po lekach sterydowych
  • Świeży uraz w okresie wymagającym unieruchomienia
  • Stan zaraz po operacji w okresie wymagającym unieruchomienia
  • Zaawansowana cukrzyca,
  • Skłonność do krwawień
  • Leki przeciwkrzepliwe
  • Tkanki po radioterapii.
  • Ostry stan zapalny
  • Aktywny nowotwór, szczególnie złośliwy, w rejonie zabiegowym
  • Niestabilność torebkowo-więzadłowa
  • Niewydolność kręgowo-podstawna
  • Niestabilność więzadłowa w obrębie kręgosłupa szyjnego górnego w przypadku chorób reumatycznych
  • Objawy kompresji rdzenia kręgowego i zespół ogona końskiego
    • objawy oponowe
    • porażenia spastyczne, chód ataktyczny
    • zaburzenia w pracy mięśni zwieraczy
    • mielopatia
  • Szybko postępujące deficyty neurologiczne np. opadająca stopa
  • Ciąża

Sytuacje takie są przeciwwskazaniem do stosowania szczególnie technik manipulacji i mobilizacji, łagodne techniki powięziowo-mięśniowe najczęściej nie są w takich sytuacjach przeciwwskazane.

W przypadku terapii kręgosłupa warto mieć zrobione zdjęcie rentgenowskie, dzięki któremu terapeuta będzie miał świadomość istnienia wad wrodzonych lub anomalii w obrębie części kostnych.

Różne koncepcje

Istnieje wiele całościowych koncepcji terapii manualnej, które różnią podejściem do terapii, zakresem oddziaływania i technikami terapeutycznymi. Nasi terapeuci posługują się następującymi metodami:

 

Zobacz więcej na temat OFERTY Vivo Fizjoterapia oraz CENNIK naszych usług.

 Zapraszamy! 

Zobacz więcej na temat OFERTY Vivo Fizjoterapia oraz CENNIKnaszych usług. Zapraszamy!


Historia metody

Terapia Mckenzie moblizacja przeprostkna L

Metoda pracy z kręgosłupem i stawami obwodowymi, której skuteczność potwierdza coraz więcej badań naukowych. Jej rozwój zapoczątkowany został przez nowozelandzkiego fizjoterapeutę Robina McKenzie, który w szczególny sposób zajmował się terapią pacjentów z dolegliwościami odcinka lędźwiowo-krzyżowego. Rozwijał on i doskonalił swój system przez lata eksperymentów klinicznych z tysiącami pacjentów cierpiących na ostre bóle kręgosłupa i pokrewne symptomy. Współpracował z Cyriaxem, Stoddard

em, Maitlandem, Maigne'em oraz Kaltenbornem.

Zadziwiająca skuteczność diagnostyki

Terapia w tej metodzie poprzedzona jest dokładną diagnozą, składającą się z wywiadu i określonych procedur ruchowych. Dzięki diagnostyce odkrywamy charakterystyczne cechy danego epizodu bólowego, co umożliwia zakwalifikowanie do odpowiedniego zespołu terapeutycznego i wytyczenie ścieżki postępowania i kierunku leczniczego. Często diagnoza ruchowa lepiej określa sposób postępowania w danym przypadku niż badania obrazowe (rezonans magnetyczny, zdjęcie rentgenowskie) i w zakresie określania wewnątrzdyskowych uszkodzeń jest porównywalna z dyskografią, która polega na obrazowaniu pęknięć wewnątrz krążka międzykręgowego przez wstrzyknięcie do niego kontrastu.

Ograniczenie nawrotów

Terapia McKenzie odcinka szyjnego

Oryginalne jest w tej metodzie również podejście do leczenia kładące nacisk na możliwie dużą samodzielność pacjenta. Terapeuta diagnozuje kierunki, w których należy wykonywać ruch terapeutyczny, uczy poprawnego wykonania tego ruchu, który pacjent powtarza w krótkich seriach w ciągu dnia, dobiera także odpowiednie pomoce terapeutyczne i informuje czego unikać, aby stan kręgosłupa się poprawiał. W około 30% przypadków konieczne jest wspomożenie procesu leczniczego przez terapeutę odpowiednimi procedurami manualnymi.

Dzięki przekazanej wiedzy i własnej pracy pacjent może sobie pomóc nie tylko w trakcie terapii, ale również w przypadku nieuniknionych nawrotów, ograniczając konieczność stałego korzystania z usług terapeutów.

Metoda jest bardzo skuteczna w przypadku dyskopatii, która często w krótkim czasie poddaje się terapii wykonywanej w ściśle określonym kierunku. Konkretna diagnoza kierunków terapeutycznych pomaga również w przypadkach utrwalonych ograniczeń ruchomości, które wymagają więcej wytrwałości od ćwiczącego.

Kiedy warto zastosować metodę MDT McKenzie

W zasadzie każdy pacjent z dolegliwościami kręgosłupa lędźwiowego i stawów obwodowych powinien przejść przez sito diagnostyczne metody. Terapia MDT sprawdza się w przypadku bólu o podłożu mechanicznym: dyskopatia szyjna, dyskopatia lędźwiowa, lumbago, rwa kulszowa, rwa ramienna, drętwienia i mrowienia rąk i nóg, „korzonki”, skolioza reflektoryczna, dysfunkcje pochodzące od zbliznowaceń, bóle posturalne. W zespołach dyskopatycznych reponowalnych (etap wewnętrznych uszkodzeń i protruzji) rezultaty bywają bardzo szybkie i przynoszą metodzie coraz to nowych zwolenników wśród zadowolonych pacjentów.

Kiedy metoda MDT McKenzie nie działa

Metoda terapii Robina McKenziego nie jest skuteczna w przypadku bólu o podłożu czysto zapalnym. W procesie diagnostycznym metody, jeszcze na etapie wywiadu, terapeuta stara się wychwycić oznaki takiego stanu i skierować do odpowiedniego leczenia farmakologicznego. Skuteczność terapii manualnej i ruchowej nie jest również możliwa, gdy przyczyną bólu jest nowotwór, osteoporoza czy wrodzona choroba rdzenia kręgowego. Terapeuci McKenzie są uczulani, aby szukać w wywiadzie informacji, które rodzą podejrzenia, co do niemechanicznego pochodzenia bólu i odsyłać je do dalszej diagnostyki. Nie zawsze metoda jest w stanie pomóc osobom z ekstruzją i sekwestracją krążka międzykręgowego.

Przykład naszego pacjenta

Pacjent z bólem kręgosłupa lędźwiowego promieniującym do prawej łydki, nasilającym się podczas siedzenia już około 10 min. i trudnością z wyprostowaniem się podczas wstawania po długotrwałym siedzeniu został poddany diagnostyce McKenzie, która wykazała zespół derangement tylno-boczny z dekompensacją tułowia (jest to odpowiednik tylno-bocznej dyskopatii w nomenklaturze metody). Manualna korekta dekompensacji oraz ćwiczenia kierunkowe już w pierwszym zabiegu przyniosły efekt zmniejszenia bólu. W ciągu tygodniu ból wycofał się prawie całkowicie, pojawiając się tylko w sytuacjach długotrwałego siedzenia. Terapię kontynuowano aż do wygojenia pierścienia i bezpiecznego odtworzenia funkcji, co zajęło pacjentowi około 3 miesięcy. W sumie odbyto 10 spotkań, w tym 6 w pierwszych 3 tygodniach. Pacjent ćwiczył zadane proste ćwiczenia codziennie po 5 min (początkowo 5x dziennie, następnie 2-3x).

Więcej informacji o metodzie na stronie Instytutu McKenzie Polska.

 

 

Zobacz więcej na temat OFERTY Vivo Fizjoterapia oraz CENNIK naszych usług.

 Zapraszamy!